Logo Dekady przeciwko przemocy
|
Dekada Przeciw Przemocy jest międzynarodowym
ruchem powstałym z inicjatywy Światowej Rady Kościołów na lata 2001-2010. Łączy i umacnia
wspólne dotychczasowe działania na rzecz pokoju na świecie oraz inspiruje do nowych
inicjatyw.
Dekadę przeciw przemocy ŚRK zapoczątkowała
w Berlinie w lutym 2001 r. Natomiast w 2006 r .Zgromadzenie Ogólne ŚRK w
Porto Alegre ustanowiło 21 września jako Międzynarodowy Dzień Modlitwy o
Pokój.
|
CZYM JEST DEKADA?
- zaproszeniem do pochylenia się nad problemami związanymi z przemocą,
- odczytaniem, rozpoznaniem problemów indywidualnych i społecznych,
- procesem studiów, badań i refleksji nad przemocą,
- przestrzenią do tworzenia konkretnych projektów w celu przeciwdziałania
i przezwyciężania przemocy.
DEKADA APELUJE I WZYWA NAS DO:
- wspólnego budowania na rzecz pokoju,
sprawiedliwości i pojednania na wszystkich poziomach: lokalnym, regionalnym i
światowym,
- poszerzania form budowy pokoju w
sposób nowatorski zgodny z duchem Ewangelii,
- wymiany i do współpracy ze społecznościami, ruchami laickimi, wiernymi z
różnych religii w umacnianiu kultury pokoju,
- pomocy ofiarom przemocy, do solidaryzowania
się ze wszystkimi, którzy pracują na rzecz sprawiedliwości, budowy i ochrony pokoju,
- wspólnego żalu, skruchy z powodu komplikacji
i nieszczęść, jakie niesie przemoc, do zaangażowania z teologiczną refleksją przewyższającą
ducha, logikę i praktykę przemocy.
Dekada przeciw przemocy pozwoli zapoznać
się z inicjatywami kościołów, organizacji ekumenicznych i innych ruchów społecznych w
krajach cywilizowanych, aby przeciwdziałać różnym formom przemocy i utworzyć wspólną
sieć współpracy miedzy nimi w walce przeciw przemocy.
Światowa Rada Kościołów musi znaleźć i
ustanowić wspólne punkty współpracy co do celów, programu i struktury Dekady aby
promować kulturę pokoju bez przemocy, z korzyścią dla młodego pokolenia na świecie.
CELE DEKADY
- zająć się w sposób globalny wielorakimi
formami przemocy; zarówno prostej jak i strukturalnej, która istnieje w rodzinie w
społeczeństwie i na poziomie międzynarodowym. Przeanalizować na szczeblach lokalnych,
regionalnych sposoby jej przeciwdziałania,
- zobowiązać Kościoły do przeciwdziałania
duchowi, logice i praktyce przemocy, odrzucić wszelkie teologiczne uzasadnienia posługiwania
się przemocą, na nowo utwierdzić ducha w budowaniu NIE dla przemocy,
- utworzyć nową koncepcję bezpieczeństwa
wyrażoną raczej jak współpraca i pomoc niż dominacja i współzawodnictwo,
- wsłuchać się w duchowe wysiłki budowania
pokoju przez wyznawców różnych religii, czerpać inspiracje od siebie nawzajem,
współpracować między sobą na rzecz poszukiwania pokoju,
- przeciwstawić się na rosnącym zbrojeniom
na świecie, zwłaszcza na mnożeni się broni lekkiej i małokalibrowej.
„Nic nie charakteryzuje lepiej
chrześcijanina niż bycie artystą tworzenia pokoju” (Saint Bastile Le Grand)
www.oikoumene.org
z franc. tłum. Jadwiga Znajdek
|