Wiara, że Bóg jest jeden ale w trzech osobach jest fundamentem religii chrześcijańskiej


W liturgii Kościoła Starokatolickiego Mariawitów okres Wielkanocny trwa od Niedzieli Zmartwychwstania Pana Jezusa do Niedzieli Trójcy Przenajświętszej. W tym czasie Kościół kieruje swoje modlitwy i uwielbienie do poszczególnych Osób Boskich.

W Uroczystość Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Pana Jezusa uwielbiana jest druga Osoba Trójcy Świętej tj. Syn Boży, który z miłości ku ludziom stał się Człowiekiem nie przestając być Bogiem. Pan Jezus jest więc Bogiem i Człowiekiem zarazem. Jako Bóg-Człowiek mógł zadośćuczynić, przez swoją mękę i śmierć na krzyżu, sprawiedliwości Bożej za grzechy ludzi i pojednać ich z Bogiem Ojcem. Triumf Chrystusa nad śmiercią i szatanem akcentowany jest w tekstach Pisma Świętego czytanych w Uroczystość Zmartwychwstania Pana Jezusa, modlitwach i pieśniach.

Święto Wniebowstąpienia Pana Jezusa obchodzone jest czterdziestego dnia po Zmartwychwstaniu i przypomina, że Chrystus Pan z Ciałem i Duszą wstąpił do nieba aby zasiąść po prawicy Boga Ojca. Uroczystość ta zwykle wypada w czwartek i nie jest przenoszona na niedzielę. Pismo Święte mówi, że przez 40 dni Pan Jezus po swoim zmartwychwstaniu ukazywał się apostołom i uczniom, a po tych dniach wstąpił do nieba w ich obecności.

Pięćdziesiątego dnia po Zmartwychwstaniu, zawsze w niedzielę, jest Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, zwana Zielonymi Świątkami. Niedziela ta nazywana jest Niedzielą Pięćdziesiątnicy. Teksty Pisma Świętego przewidziane na tę Uroczystość mówią o zstąpieniu na Apostołów Ducha Świętego, tj. trzeciej Osoby Boskiej, w postaci ognistych języków i szumu wiatru, a także o rozpoczęciu głoszenia Ewangelii przez apostołów. Dzień Zesłania Ducha Świętego uważany jest za początek Kościoła chrześcijańskiego.

Kościół Starokatolicki Mariawitów przywiązuje wielką wagę do roli Ducha Świętego w rozwoju duchowym poszczególnych osób i społeczeństw. Wierzymy, że Duch Święty uświęca, zapala serca miłością i pobudza do dobrych czynów oraz sprawia, że Kościół Jezusa Chrystusa jest zawsze żywym organizmem i wciąż przypomina ludowi Bożemu naukę Zbawiciela o Królestwie Bożym. Dlatego prosimy o asystencję Ducha Świętego odmawiając po każdej Mszy Świętej Litanię i modlitwy, zalecone kapłanom w 1916 r. przez ówczesnego Zwierzchnika naszego Kościoła Bp. M. Michała Kowalskiego. W dniach od Wniebowstąpienia do Pięćdziesiątnicy odprawiana jest w kościołach Nowenna do Ducha Świętego, w której prosimy o dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Pańskiej.

Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego jest poświecona uczczeniu Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Wiara, że Bóg jest jeden ale w trzech osobach, podobnie jak wiara w Zmartwychwstanie Pana Jezusa jest fundamentem religii chrześcijańskiej. Jest to prawda objawiona, a nie zgłębiona rozumem ludzkim. Tę prawdę wiary przekazał nam przez apostołów Sam Jezus Chrystus, który nie jeden raz wymieniał osoby Trójcy Świętej. Pan Jezus odchodząc do Ojca polecił Apostołom, aby nauczali ludzi i udzielali chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego (Mt 28,19).

Naukę o Trójcy Świętej określono na Soborach Ekumenicznych- powszechnych w Nicei w 325 r. i w Efezie w 431 r. Św. Anastazy w swoim symbolu wiary zebrał główne prawdy dotyczące Trójcy Świętej i Osoby Chrystusa Pana oraz Dzieła Odkupienia. Tę wiarę w Trójcę Świętą nazwał katolicką - czyli powszechną i konieczną do zbawienia.

Mówiąc: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu oraz gdy czynimy znak Krzyża św. wymawiając słowa: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, wyznajemy wiarę, że Bóg jest jeden ale w trzech Osobach. Ta wiara odróżnia chrześcijan od wyznawców innych religii. Św. Maria Franciszka w zachwyceniu widziała Trójcę Świętą a widzenie to tak opisała:

Dnia 15 grudnia miałam widzenie w duszy Trzech Osób Boskich w taki sposób: nagle uczułam zawieszenie zmysłów i wielki pokój wewnątrz; potem widziałam, że zstąpiła do mojej duszy Światłość, następnie Wielkość i Miłość. Najlepiej poznawałam Światłość, która ogarnęła całą moja duszę, a Wielkość i Miłość o ile odsłaniała Je Światłość; skoro się zlały w Jedno, w tej chwili widzenie z duszy znikło. Kiedy odzyskałam zmysły powiedział mi Pan Jezus, że ten sposób widzenia Boga nazywa się „Snem mistycznym”. Następnego dnia miałam poznanie Trójcy Przenajświętszej przez oświecenie umysłu: „Wielkość, Światłość i Miłość to jest Jedno Trójca Przenajświętsza”. Wpatrując się umysłem powtarzałam: „O Sancta Trinitas”. I poznałam, że Wielkość- Bóg Ojciec przed wieki w poznaniu Siebie rodzi syna Światłość, Syn i Ojciec miłując się wydają Ducha Świętego - Miłość, a wszystko to jeden Bóg. Wtedy zrozumiałam, że Bóg nie mógłby i nie może inaczej istnieć, tylko we trzech Osobach i nie byłby doskonale szczęśliwym, gdyby nie był w Trzech Osobach. Potem Pan Jezus rzekł: „Jam jest Światłość świata i nikt nie zna Ojca tylko przeze mnie... poznałaś, że jest Bóg i że jest Jeden we Trzech Osobach, poznałaś, że Bóg jest Wielkością, Światłością i Miłością.„ (Dz.M. str. 34-35)

Bp M. Włodzimierz Jaworski


Żródło: „Mariawita” 4-6/2005