|
* * * * * *
Pokój tobie duszo,
Pokój wszystkiej nędzy twojej,
Pokój słowom twoim,
Pokój wszystkim sprawom twoim,
Pokój miejscom w których przebywać będziesz,
Pokój wszystkim z któremi obcować będziesz i słuchać cię będą,
Pokój i Miłosierdzie tym, za któremi błagać będziesz,
Pokój całej ziemi, jeśli przyjmie Miłosierdzie.
(fragment z Dzieła Wielkiego Miłosierdzia z 03.01.1902)
Nowenna do MBNP-śpiew-Bogdan Bednarz
Wiara w jednego Boga w 3 Osobach jest obecna w Nowym
Testamencie, chociaż sam termin „Trójca Święta” pojawia się dopiero ok. 180
n.e. (grecki — Teofil z Antiochii, łaciński — Tertulian); jeszcze późniejsze jest
użycie w tym kontekście terminu „osoba”. Formułowaniu teologii trynitarnej towarzyszyły
liczne spory; wynikły one z jednej strony z tendencji do uwypuklenia jedności Boga
kosztem troistości, z drugiej z trudności terminologicznych. W 325 Sobór Nicejski
I przyjął, że Syn Boży jest współistotny Ojcu (gr. homooúsios, homouzja);
381 Sobór Konstantynopolitański I potwierdził boskość Ducha Świętego. Tym samym
założono, że w Bogu jest jedna istota (ousía); można też mówić, że Trójca
Święta ma jedną naturę (phýsis); w IV w. zaczęto też systematycznie posługiwać
się pojęciem 3 hipostaz w Bogu, a w V w. 3 Osób (grecka prósōpon, łacińska
persona). Odwieczne relacje ontyczne między Osobami Trójcy Świętej zdefiniowano
na podstawie Nowego Testamentu jako zrodzenie Syna przez Ojca (który jest
prapoczątkiem, arche) oraz pochodzenie Ducha Świętego od Ojca. W teologii
łacińskiej uznano potem za potrzebne wskazanie na pochodzenie Ducha Bożego także
od Syna ( Filioque), co stało się przyczyną sporu katolicyzmu z
prawosławiem. Osoby Trójcy Świętej całkowicie przenikają się wzajemnie (perychoreza),
a ich działania są wspólne, chociaż tylko Syn Boży stał się człowiekiem. Najważniejsze
ustalenia co do Trójcy Świętej są zawarte w Credo nicejsko-konstantynopolitańskim
(381); wykład doktryny trynitarnej mieści się też w symbolu wiary Quicumque
z początku V w., mylnie przypisywanym św. Atanazemu Wielkiemu. Dla sprecyzowania
ortodoksyjnej teologii Trójcy Świętej najbardziej zasłużyli się św. Atanazy Wielki,
Ojcowie Kapadoccy (święty Bazyli Wielki, Grzegorz z Nazjanzu, Grzegorz z Nyssy)
oraz święty Jan z Damaszku, który podsumował ją scholastycznie; natomiast na Zachodzie
— święty Hilary z Poitiers (ustalenie terminologii), Mariusz Wiktoryn i święty Augustyn.
wg.Trójca
Święta Encyklopedia PWN
15.08.2022 - zdjecia Tomasz Niesłuchowski Agencja Wyborcza.pl
15.08.2022 - TVP S.A. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w KSM w Płocku
|
|